قلعه وشاق نطنز
قلعه وشاق نطنز
كوه وشاق كه قلعه و محوطه تاريخي وشاق در دامنه و قله آن قرار دارد از ارتفاعات شمالي رشته كوه كركس و از شگفت انگيزترين و زيباترين موقعيت هاي طبيعي شهرستان نطنز است
- 1401/12/22
- استان : اصفهان
- شهر : نطنز
- دسته : قلعه هاي باستاني ايران
آدرس : اصفهان، نطنز
تلفن : 66059000-021
كوه وشاق كه قلعه و محوطه تاريخي وشاق در دامنه و قله آن قرار دارد از ارتفاعات شمالي رشته كوه كركس و از شگفت انگيزترين و زيباترين موقعيت هاي طبيعي شهرستان نطنز است. قلعه وشاق برفراز يكي از ارتفاعات مشرف به روستاي "اوره" قرار دارد و موقعيت آن طوري است كه دسترسي به بناي اصلي قلعه به سادگي ميسر نيست. براساس شواهد و اسناد موجود، قلعه وشاق و بناهاي پائين قلعه كه به دره اي موسوم به "روباه" ختم مي شود، در سده هشتم هجري از اماكن معمور و مسكون بوده است. به توصيف حمدالله مستوفي درباره اين قلعه از وقتي وشاق بر آنجا حاكم شد به قلعه وشاق معروف گشته است.
با توجه به وسعت چند هكتاري محوطه وشاق، يكي از بزرگترين پايگاه هاي فرقه اسماعيليه در فلات مركزي ايران شناخته شده است. آثار اين قلعه به صورت ديواره سنگي ممتد بر فراز يال كوه به طول چند كيلومتر به صورت منقطع از ابتداي دره سمت اوره آغاز و تا قله ادامه دارد. آثار برج‌هاي ديده‌باني و سازه‌هاي سنگي به صورت پلان اتاق، اصطبل، آب انبار، آسياب و كمين‌گاه‌ها در نقاط مختلف اين دره ديده مي‌شود. پراكنش كاشي هاي فيروزه اي، زرين فام و لعابدار از جمله كاشي هاي فيروزه اي كتيبه دار و زرين فام بيانگر شاه نشين و مذهبي بودن قسمت فوقاني اين كوه است كه در فرودست آن مراكز نظامي و ساير اقشار طبقاتي استقرار داشته اند. از نكات جالب بر فراز اين كوه وجود سفال يا كاشي هاي با خطوط برجسته آبي سير است كه احتمالاً بر پيشاني بنايي باشكوه نصب بوده است و اين كتيبه به دو زبان فارسي و عربي است. با توجه به موقعيت ويژه اين قلعه در دوره هاي مختلف تاريخي هم مأموران حكومتي، هم شورشيان و ياغيان و هم راهزنان مي توانستند از اين دژ استفاده كرده و به جز پناه گيري در آن، از اشراف اين موقعيت بر دامنه ها و دشت وسيع پيش رو بهترين بهره را برده و هر حركتي را زير نظر بگيرند و در موقعيتي مناسب كاروان هاي تجاري را غارت كنند و يا به دسته هاي نظامي حمله ور شوند. در زماني كه اين قلعه مسكوني بوده همه گونه لوازم زندگي در آنجا فراهم بوده چنانكه تا سه دهه گذشته آثار و علائم برخي از آنها مانند آسياب بادي باقي مانده بود.
اين قله در حدود ۱۰ كيلومتري غرب «نطنز» و مشرف بر جاده قديم نطنز-كاشان، از فاصله اي بسيار دور خودنمايي مي كند. راه دسترسي به اين قلعه كه در راس صخره اي كله قندي بنا شده مقدور نبوده و ظاهراً با استفاده از طناب يا زنجيرهايي كه به ميخ هاي ضخيم فولادي متصل بوده و بر سينه كش صخره كوبيده شده بود، به اين قلعه رفت و آمد مي كرده اند. برخي نيز مي گويند براي رسيدن به بناي اصلي قلعه راهروي مخفي و تونلي وجود داشته كه به مرور بسته و گم شده است. در حال حاضر تنها مسير ممكن به قلعه، ديواره صخره اي است كه در دوره اسماعيليه به لحاظ دفاعي و براي سلب دسترسي مهاجمان به بخش اصلي، بخش زيادي از ديواره كوه را كنده و به صورت صاف در آورده اند. صعود به آن مستلزم دست به سنگ شدن و صخره نوردي است كه احتياج به مهارت ويژه دارد و فقط براي كو‌هنوردان كارآزموده امكانپذير است. اين كوه از جانب شمال و غرب به كوشك و شكارگاه صفوي عباس آباد و از شرق نيز بر روستاي اوره و شهر نطنز مشرف بوده و از جانب جنوب به كوه خدا كه خود يكي از جاذبه هاي منحصر به فرد طبيعي است مشرف مي باشد.
- 1401/12/22
- استان : اصفهان
- شهر : نطنز
- دسته : قلعه هاي باستاني ايران
كوه وشاق كه قلعه و محوطه تاريخي وشاق در دامنه و قله آن قرار دارد از ارتفاعات شمالي رشته كوه كركس و از شگفت انگيزترين و زيباترين موقعيت هاي طبيعي شهرستان نطنز است. قلعه وشاق برفراز يكي از ارتفاعات مشرف به روستاي "اوره" قرار دارد و موقعيت آن طوري است كه دسترسي به بناي اصلي قلعه به سادگي ميسر نيست. براساس شواهد و اسناد موجود، قلعه وشاق و بناهاي پائين قلعه كه به دره اي موسوم به "روباه" ختم مي شود، در سده هشتم هجري از اماكن معمور و مسكون بوده است. به توصيف حمدالله مستوفي درباره اين قلعه از وقتي وشاق بر آنجا حاكم شد به قلعه وشاق معروف گشته است.
با توجه به وسعت چند هكتاري محوطه وشاق، يكي از بزرگترين پايگاه هاي فرقه اسماعيليه در فلات مركزي ايران شناخته شده است. آثار اين قلعه به صورت ديواره سنگي ممتد بر فراز يال كوه به طول چند كيلومتر به صورت منقطع از ابتداي دره سمت اوره آغاز و تا قله ادامه دارد. آثار برج‌هاي ديده‌باني و سازه‌هاي سنگي به صورت پلان اتاق، اصطبل، آب انبار، آسياب و كمين‌گاه‌ها در نقاط مختلف اين دره ديده مي‌شود. پراكنش كاشي هاي فيروزه اي، زرين فام و لعابدار از جمله كاشي هاي فيروزه اي كتيبه دار و زرين فام بيانگر شاه نشين و مذهبي بودن قسمت فوقاني اين كوه است كه در فرودست آن مراكز نظامي و ساير اقشار طبقاتي استقرار داشته اند. از نكات جالب بر فراز اين كوه وجود سفال يا كاشي هاي با خطوط برجسته آبي سير است كه احتمالاً بر پيشاني بنايي باشكوه نصب بوده است و اين كتيبه به دو زبان فارسي و عربي است. با توجه به موقعيت ويژه اين قلعه در دوره هاي مختلف تاريخي هم مأموران حكومتي، هم شورشيان و ياغيان و هم راهزنان مي توانستند از اين دژ استفاده كرده و به جز پناه گيري در آن، از اشراف اين موقعيت بر دامنه ها و دشت وسيع پيش رو بهترين بهره را برده و هر حركتي را زير نظر بگيرند و در موقعيتي مناسب كاروان هاي تجاري را غارت كنند و يا به دسته هاي نظامي حمله ور شوند. در زماني كه اين قلعه مسكوني بوده همه گونه لوازم زندگي در آنجا فراهم بوده چنانكه تا سه دهه گذشته آثار و علائم برخي از آنها مانند آسياب بادي باقي مانده بود.
اين قله در حدود ۱۰ كيلومتري غرب «نطنز» و مشرف بر جاده قديم نطنز-كاشان، از فاصله اي بسيار دور خودنمايي مي كند. راه دسترسي به اين قلعه كه در راس صخره اي كله قندي بنا شده مقدور نبوده و ظاهراً با استفاده از طناب يا زنجيرهايي كه به ميخ هاي ضخيم فولادي متصل بوده و بر سينه كش صخره كوبيده شده بود، به اين قلعه رفت و آمد مي كرده اند. برخي نيز مي گويند براي رسيدن به بناي اصلي قلعه راهروي مخفي و تونلي وجود داشته كه به مرور بسته و گم شده است. در حال حاضر تنها مسير ممكن به قلعه، ديواره صخره اي است كه در دوره اسماعيليه به لحاظ دفاعي و براي سلب دسترسي مهاجمان به بخش اصلي، بخش زيادي از ديواره كوه را كنده و به صورت صاف در آورده اند. صعود به آن مستلزم دست به سنگ شدن و صخره نوردي است كه احتياج به مهارت ويژه دارد و فقط براي كو‌هنوردان كارآزموده امكانپذير است. اين كوه از جانب شمال و غرب به كوشك و شكارگاه صفوي عباس آباد و از شرق نيز بر روستاي اوره و شهر نطنز مشرف بوده و از جانب جنوب به كوه خدا كه خود يكي از جاذبه هاي منحصر به فرد طبيعي است مشرف مي باشد.
برچسب: ،