يكي از آثار ارزشمند دوران صفويه، گرمابه نوقه بادرود است كه در ابتداي كوي گلستان و چند متري ميدان امام حسين(ع) واقع شده است.  اين بنا مانند ساير گرمابه هاي قديمي ايران داراي ۳ گنبد مدور به ارتفاع ۴ متر و نيز داراي رختكن، تون، خزينه و ۱۳ حوضچه كوچك و متصل به هم بوده كه همزمان پر از آب مي شده و داراي معماري خاصي است. اين حمام در دوره صفوي با روش معماري زيبا و منحصر به فرد در ۴۰۰ سال پيش ساخته شده است. لفظ نوقه در گويش بادرودي كه ريشه در پارسي پهلوي–اشكاني دارد به معناي نو است. اين گرمابه چون در نزديكي گرمابه كهنه قرار داشته از آن به عنوان حمام نوقه ياد مي كنند. اين بنا اوايل دوران قاجار توسط مرحوم ملاعلي اكبر كه درحكم كدخداي آبادي محسوب مي شده از زير خاك شناسايي و با كمك مردم بازسازي و سالها از آن استفاده شد. در سال ۱۳۵۶ اين حمام تخريب و جزئي از مسير كوچه قرار گرفت ولي در سال ۱۳۷۹ مرمت شد. اين حمام در حال حاضر به موزه مردم شناسي بادرود تبديل شده است. اين موزه شامل دو بخش است كه در يك بخش آن تنديس ها و مجسمه هايي كه نمادي از پيشه ها و شغل هاي قديم منطقه و آداب و رسوم آنان به حساب مي آيد، به نمايش گذاشته شده است. بخش دوم موزه نيز به نمايش آثار و اشياي كشف شده از اطراف سايت باستاني 'اريسمان' از توابع بادرود اختصاص يافته است.